Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest. Duo Reges: constructio interrete. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed hoc sane concedamus. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere.

Zenonem roges;: Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.
Stoicos roga.: Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Explanetur igitur.: Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Bork: Etsi ea quidem, quae adhuc dixisti, quamvis ad aetatem recte isto modo dicerentur.

Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus?
Non est igitur summum malum dolor.
Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?

Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Negarine ullo modo possit numquam quemquam stabili et firmo
et magno animo, quem fortem virum dicimus, effici posse,
nisi constitutum sit non esse malum dolorem?

Primum divisit ineleganter; Nihil est enim, de quo aliter tu sentias atque ego, modo commutatis verbis ipsas res conferamus. Beatus sibi videtur esse moriens. At enim sequor utilitatem. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Qualem igitur hominem natura inchoavit? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest.
Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt?
Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.
Sed ego in hoc resisto;
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Quibus rebus intellegitur nec timiditatem ignaviamque vituperari nec fortitudinem patientiamque laudari suo nomine, sed illas reici, quia dolorem pariant, has optari, quia voluptatem.

At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Laboro autem non sine causa; Audeo dicere, inquit. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.